– Zakładamy, że tak było i w tym przypadku. Działaj zdecydowanie. I szybko. Tak będzie

- No tak.- Len delikatnie się ode mnie odsunął, żeby zajrzeć mi prosto w oczy. Wampir uśmiechał się, ciepło i trochę ironicznie. Jak wcześniej – znowu się rozpłakałam - teraz już ze szczęścia. – Wyobraź sobie moje położenie - dochodzę do siebie w nieznanym miejscu, obok stoi Lereena i natarczywie się we mnie wpatruje. Też na nią popatrzyłem, ukradkiem, i pomyślałem, że chyba nie muszę się śpieszyć ze zmianą postaci. Jak się okazało, niepotrzebnie... Póki rozmawialiście, naprędce obejrzałem twoją pamięć i sierść stanęła mi dęba. Nie mogłem wymyślić czegoś na poczekaniu, więc postanowiłem zataić się i poczekać na odpowiednią chwilę. To znaczy mniej nieodpowiednią, dlatego że wszystko zwaliłaś na siebie (chyba tak będzie; Len jest bardzo skomplikowanym wampirem, tak jak jego wypowiedzi – przyp. red). Kiedy Orsana się uparła, zrozumiałem, że nie mogę dłużej czekać, zmieniłem postać, wyrwałem miecz od łożniaka, który stał najbliżej i obciąłem/zniosłem mu głowę. Wy, na szczęście, nie zmieszaliście się i zaczęła się taka zawierucha, że ghyr zmartwychwstał! A ty na dodatek zaczynasz na mnie wrzeszczeć, o coś oskarżać i nie wytrzymałem... A potem zachowywałem się jak chłopak. A ty gniewałaś się, skrywałaś myśli i nie wiedziałem co o tym myśleć i jak się zachowywać w stosunku do ciebie.
W smudze światła z półotwartej bramki dwa piętra
dotarł do domu.
ani o żadnej innej ważnej dacie. Chciałam z nim choć
być to żaden problem - stwierdziła Dixie. - Trzeba tylko
na czymś naprawdę zależy. Dlatego zresztą odnosił
Odwrócił się niechętnie, z dłonią na klamce.
- Zniósł dobrze przesłuchania, mimo szoku i żalu. -
mógł ją tutaj zostawić pod strażą, zamkniętą jak księżniczkę
trochę Andrew i założę się, że nie przekaże im tego,
- Jak rozumiem, pańska wiadomość miała związek z
hotelu, że kompania uwaliła cały projekt.
- Nie rozumiem. W głowie mi się nie mieści, dlaczego
jej życie na zawsze ulegnie zmianie, a mężczyzna,